displicente - definitie. Wat is displicente
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Wat (wie) is displicente - definitie


displicente      
displicente (del lat. "displicens, -entis", part. pas. de "displicere", disgustar; "Estar, Ser") adj. Se dice de la persona que muestra falta de interés, entusiasmo o afecto por las cosas o las personas; en general, o en una ocasión determinada. Apático, desdeñoso, *despectivo, *frío, *indiferente, tibio. Desagrado, desgana, disgusto, displicencia. De mal aire, de mala gana, de mal talante. *Apatía. *Desanimar. *Indiferente.
displicente      
adj.
1) Se dice de lo que desplace, desagrada y disgusta.
2) Descontentadizo, desdeñoso, desabrido o de mal humor. Se utiliza también como sustantivo.
Voorbeelden uit tekstcorpus voor displicente
1. Son jóvenes los tres, pero parecen viejos por su actitud un tanto displicente, tristona y desangelada.
2. Se le tiene por un displicente y su estética no agrada en todas las pasarelas.
3. La casa de UPN está aquí en Navarra y el presidente soy yo", contestó displicente.
4. Demasiado relajado, el Villarreal manchó ayer su trayectoria en la Champions con una actuación muy displicente.
5. El presidente no ha mencionado el levantamiento de las sanciones a Cuba, que motivó la respuesta displicente de Fidel Castro.
Wat is displicente - definition